Reis door de tijd: zo ontstond brood
Vroeg jij je tijdens het smeren van je boterhammen al eens af wie er ooit op het idee kwam om brood te maken? Neem een duik in de geschiedenis.
De oertijd: graankorrels als kauwgom
Brood zag tienduizend jaar geleden het levenslicht, maar niet in de vorm die we nu kennen.
Tijdens de jacht stilden onze voorouders hun honger door op korrels van wilde granen te kauwen. Ze kwamen toen op het idee om de korrels eerst te kneuzen, en dan te weken in water. Die brij vermengden ze met bloed van dieren, of gesmolten vet. Even koken, en de broodpap was klaar.
Van die pap maakten ze een ronde koek, die ze lieten drogen in de zon, of op snikhete stenen bakten. De baksels waren alleen eetbaar als ze nog warm waren. Eens afgekoeld waren ze zo hard dat je je tanden erop kapot beet. De oplossing? De rotskoeken in stukken breken en er opnieuw broodpap van maken.
Egypte: van bijna-voedselvergiftiging tot smakelijk brood
Fast forward naar de Egyptenaren. Daar bakte een slaaf iedere dag vers brood, want na een dag waren de boterhammen al niet meer te eten.
De knaap werkte nog altijd met de befaamde broodpap van onze voorouders. Op een dag had hij in een vergeetachtige bui het restje van de vorige dag nog laten staan. Het goedje was helemaal zuur geworden. Volgens de slaaf het ideale moment om het bij de verse broodpap te gooien.
Resultaat? Geen collectieve voedselvergiftiging, maar wel brood dat luchtiger en lekkerder was dan ooit tevoren. De bakkende slaaf was de held van de dag.
Rome: brood als bord
Op naar Rome. Daar werden alleen de Romeinse mannen bakker. Ze waren zo trots op hun bakkunsten, dat ze telkens hun initialen graveerden in elk brood dat ze bakten.
Het verbaast je misschien niet, maar de Romeinse broden leken verdacht veel op pizza’s zonder beleg. Ze waren het toppunt van luxe: de rijke Romeinen gebruikten ze als bord, dat ze daarna gewoon weggooiden. Zo kwamen ze terecht bij de armen die wel smulden van de wegwerpborden – euh -broden.
Middeleeuwen: met handen en voeten
In onze contreien duurde het tot de middeleeuwen voor het bakkersberoep doorbrak: daarvoor bakte iedereen gewoon zijn eigen brood.
Wie rijker was, kocht brood gemaakt van tarwe. Brood met rogge werd voornamelijk door de lagere standen gegeten, want dat graan was goedkoop. Het deeg werd met de handen en – iets minder smakelijk – soms ook met de voeten gekneed.
Heden: puur vakmanschap voor iedereen
Vandaag kies je bij je Warme Bakker het brood waar jij zin in hebt. Je bent er bovendien zeker van dat hij het deeg niet met zijn voeten kneedt – ook een pluspunt als je het ons vraagt.
Bron: brood.net
